سلام سلام سلام

بدونید که یکى از تکالیف مشکل تو در عصر غیبت امام عصر، عجل الله تعالى فرجه الشریف، که مشکلترین آنها نیزهست; داشتن حالت «مراقبه‏» است نسبت‏به خداى خود،

 جل جلاله، ... و نظیر آن داشتن «مراقبه‏» است نسبت‏به امام‏عصر، علیه السلام، اما معناى مراقبه آن است که در تمام حرکات و سکنات و اعمال و اقوال خود آن حضرت را بر خودمراقب بدانى و یقین داشته باشى که امام تو همه جا با تو همراه است و از تو جدایى و غفلت ندارد.



تصور کن که مرشد یا پیر ریاضت کشیده‏اى دارى که در اثر ریاضتهاى سختى که تحمل کرده، از بیشتر امورباطنى و درونى تو آگاه است و تو با آن مرشد مدتى انیس و همنشین شده‏اى.

توجه کن که تا چه میزان، هم در ظاهر و هم در باطن، ملاحظه آن مرشد را مى‏کنى; ادب او را نگاه ‏مى‏دارى و مواظب و مراقب خود هستى که در خلوت و آشکار و در ظاهر و باطن امرى خلاف ادب از تو سر زند; چه درنشست و برخاست، چه در رفتار و کردار، چه در خوردن و آشامیدن و چه در نماز و طاعت.

پس بهتر آن است که تکلیف خود را در حرکات و سکنات ظاهرى و باطنى بدانى و بفهمى; و عقیده تو به طور یقین‏این باشد که تمام اعمال و افعال و اقوال تو در نزد امام عصر، علیه السلام، مشهود است و او لحظه‏اى از تو غفلت ندارد.

چنانکه خود فرمود: وَ اِنّا غَیرُ مُهمِلینَ لِمُراعاتِکُم وَلا نَاسینَ لِذِکرِِکُم وَ لَولا ذَلِکَ لَنَزَلَ بِکُم البَلاءُ وَاصطَلَمَتکُمُ الاَعداءُ وَ اتُّقُوا اللهُ جَلََّ جَلالَه. (1)

ما، در مراقبت و مواظبت از شما کوتاهى نمى‏کنیم و شما را از یاد نمى‏بریم و اگر جز این بود; هر آینه، بلا بر شمانازل مى‏گردید و دشمنان، شما را در کام خود فرو مى‏بردند. پس تقواى الهى را پیشه کنید. (2)

 

1. نامه امام عصر، علیه السلام، به شیخ مفید، بحار الانوار، ج 53، ص 175.

2. بازنویسى شده از کتاب: همدانى، صدر الاسلام على اکبر، پیوند معنوى با ساحت قدس مهدوى، ص 34-37.