امام صادق علیهالسلام :
تَوَقَّع أمرَ صاحِبِکَ لَیلَکَ و نَهارَکَ ؛
امام صادق علیهالسلام :
در شب و روزت منتظر فرج مولایت باش .
بحار الأنوار ، ج 98 ، ص 159 .
امام صادق علیهالسلام :
مَن سَرَّهُ أنْ یَکونَ مِن أصحابِ القائِمِ فَلیَنتَظِر وَ لْیَعَمل بِالوَرَعِ ؛
امام صادق علیهالسلام :
هر کس خوش دارد از یاران امام مهدى علیهالسلام باشد ، باید منتظر باشد و پارسایى پیشه کند .
. الغیبة ، نعمانى ، ص 200
|
لباسها هم مثل آدمها نماز میخوانند!!
عَن عَلى عَلَیهِ السلام: اِنَّ الانسانَ اِذا کانَ فِى الصَلوةِ فَانَّ جَسدَهُ وَ ثِیابَهُ وَ کُلُّ شَیى حَولَهُ یُسبِّح
هنگامى که انسان در حال نماز است، اندام و جامه او و همه آنچه در پیرامون اوست تسبیح مى گویند.
عللالشرایع، ج 1، ص 237
پس انسان بایدتوجه کنه وقتی میخاد درمحضر خدا بایسته و با اون سخن بگه اول از همه وجودشو از غیر خدا پاک کنه وواقعا تسبیح خدا کنه نه از روی عادت چندکلمه بگه. یه موقع نشه که جامدات یا حیوانات از ما جلو بیافتند و تسبیحات اونا بیشتر مورد قبول واقع بشه، که واقعا خجالت داره. همیشه سعی کنیم چند دقیقه قبل از اقامه نماز تو سجاده بنشینیم و تمام حواسمون متوجه خدا کنیم،استغفار کنیم ، خلوت کنیم با خدا وخودمون برا اقامه نماز آماده کنیم.
درضمن با توجه به حدیث همانطور که ما باید حال داشته باشیم لباسمون هم باید حال داشته باشه و برای آراستگی ظاهری هم خودمون بایدپاک و طاهر باشیم ، دهان خوشبو داشته باشیم (مسواک کنیم) وهم به لباسهامون اهمیت بدیم بهترین و پاک ترین لباس و انتخاب کنیم عطر بزنیم وهم بهترین جا رو واسه نماز خوندن برگزینیم. حالا باتوجه و خشوع نماز و شروع کنیم و از شر شیطان هم به خدا پناه ببریم که این کار خیلی اثر داره که ما بین نماز حواسمون پرت نشه، وقتی الله اکبــــــــر گفتید آهسته یه اعوذ باالله من الشیطان الرجیم هم بگیم و بسم الله
آنوقت قطعا پرواز خواهی کرد. بله نماز معرج مومن است.
 التــماس دعـــــا
|
یک عمر به انتظار یار نشستیم
افسوس و دریغا به وصالش نرسیدیم
هر جمعه به سر شد به هلال رخ ماهش
هیهات بجز حسرت و زاری نچشیدیم
در عطر گلستان ولایت همه در حسرت دیدار
عمری به صفای گل نرگس چو هزاریم
دردایره عشق مگر منتظران را نظری نیست
ما را نظری کن که گرفتار سرابیم
این برکه ی بی أب نه جولان گه ما هست
ما ماهی دریای فرج تشنه ی أبیم
ما چشم نداریم بجز در گه پر فیض ربوبی
یا رب فرجی کن که بسی غرق گناهیم
ما منتظر مقدم یار و قدمش منتظر ما
من در عجبم تا به کجا در تب و تابیم
یا رب مددی کن که این عشق نمیرد
گر عشق بمیرد همه در دام فناییم
یاران به وصالش نرسیدند ولی نیک رهیدند
ما در چه مرامیم نه اینیم و نه أنیم
یاران، بخودأییم و نگاهی بخود أریم
این وصل نشاید که تا ما، من و ماییم